hasta uykusuzluğu, bir sağa bir sola dönüyor, yorganına dolanıyor, korkuyor, dokunduğu dokunmadığı herşey büyüyor altında eziliyor, çok korkuyor. güneş doğuyor, komik zira o hala korkuyor. kafasını başka düşüncelere yoruyor. bir şiir tutturdu.
ne yorgunluk kalır ne viran
bir anda olur biter
bize de engin huzur düşer
gök yuzu turunculaşıyor
sever azrail bu vakti
geldiği vakit
sen de tut bu şiiri
kendinle övünç duyuyor ne de güzel yazmış ama korkuyor, kanepeden gardroptan üzerindeki atletten hepsi büyüyor, çok korkuyor. hasta bedenin vakti turuncu alacakaranlık, bi şiir vardı sanki onu tutuyor avuçlarında, ayakları da boş değil hani onlarda kırpıntıyor. bir şeyler oldu turunculuk al oldu.
![]() |
Need to Diequik | T-shirt memes |
ve aralık kişi başlıyor hönkürmeye ciğerleriyle kafasındaki diğerlerine, 'ben artık bir şeylere inanmak istiyorum, öyle bir yerdeyim ki inançsızlığa bile inanamıyorum'. diğerlerinin irkilmesi büyüyor işitince aralıktan gelen tıslamayı, boyut değiştiriyor atletler kanepe yarısı yenmiş bisküvi, başka evrenler başka boyutlar.
ne yorgunluk kalır ne viran
bir anda olur biter
bize de engin huzur düşer
gök yuzu turunculaşıyor
sever azrail bu vakti
geldiği vakit
sen de tut bu şiiri
al arasında gri bir ilkinti hissediyor kollarında, patikaları anımsıyor ve gözlerinin altındaki yorgunluk emareleri geliyor yine aynı gözlerine, diğerleri ise sessiz biliyorlar haklı olduğunu o , bedbin, ayrık insan ayrılmalı artık ve çıkmalı varışsız zamansız patikadan. al yine al oluyor.