güle güle arkadaşım | kısa hikâye denemesi

 renksiz bulutlar ve karanlık düşlerin iktidar olduğu huzursuz bir günün gölgesi baştan belli bazı şeylerin hiç gerçekleşmeyeceği, eğik bir kelle ve onu taşımaya mahkûm yorgun bir çift ayak. sanki hiç doğmamış gibi güneş öyle de bir huzursuzluk. adressiz düşünceler...

düşünüyorum yol kenarındaki kazı hakkında , düşünüyorum durağın önündeki insanlar hakkında, kaçacak bir liman arıyorum silüetler şehrinden, beynimi beni hiç alakadar etmeyen durumlar hakkında yorarak tuş etmeye çalışıyorum veee abandone, onur kırıcı bir mağlubiyet.

neden? neden bu yol bitmiyor? hep öngörülemez bir şeyler çıkmaz zorunda ve o ani kavşaklar.

bu yol neden var? gerçekten insan hayret ediyor. hoşuna mı gidiyor acaba yoksa sadece yürümemizi mi istiyor neden ki eğlenceli mi öğretici mi bi amacı mı var yoksa yol diyarların en güzeline mi çıkıyor?

ahh! ayağım taşa takıldı. ne bitmez bilmez bir kazı bu harap olduk bittik. ne diyordum anlam evet var mıdır yok mudur bilmem bilsem bir bilsem ama bilmiyorum işte keşke bilsem.

"faruk?" duydunuz mu siz de biri sesleniyor sanki bana ama bu yol değil miydi tek kişilik,  dur saçmaladın dediklerinin anlamı yok sus ne diyorsunuz sus bu yani hakikat sus sana dedim bilmiyorsun anlamıyorsun bir girdap bu bir... işte anlamıyorsun.

karıştı bazı şeyler bazı şeylerle iyice bilinmeyenler denizine döndü sana diyorum hey sus bu sadece bir illüzyon ekranın başında yargılama beni unutma gerçek değilsin sus yadırgama beni ne hayır ikimiz de biliyoruz sus.

eee ne diyordum bir şey mi diyordum , karşıya geç moruğa yol ver ışığı bekle evet evet sonunda şimdi evet şimdi? ne olacak bir şey olmalı değil mi bir şeyler yapmalısın sen evet hayır yapma zaten bilmem ki olabilir mi sence iyi olsun bari.

parkın içine geldim sonunda bilmem kaç lider eksiltmiş aptal kuğu heykeli ve birkaç çift ağdalı betimleme sözleri, bu işte ben buyum birkaç ağdalı betimleme sonra, inkar etme ne kadar asil soylu ve yüce olursa olsun celladım ben zevk alıyorum yıkamaktan ve bir de evet tahmin ettiğiniz şeyden pudra şekerinden.

Goodbye Friends - Unsplash

ölüler yine gömülmeyi bekliyor beş gibi gelir azrail buralara biraz sıkışık malumunuz yoğun zamanlar. sevmek mi evet bu sefer ringdeki rakibim beynim değil, adil bir maç, rakip kendimim bu kadar saklanmak yeter yeter de ben daha hiç sevmedim ki hem niye soruyorsun ki bunu?

neyin gerçek neyin yanılsama olduğunu idrak ediyorum desem seni kandırmış olurum sevgili bilmem ne işte evet sana diyorum anladın, yine de şunu söylemek isterim daha hiç sevmedim belki de hiç sevilmedim o yüzdendir ki bu sualinde kaldı cevapsız, bir çizgi daha çek diğerlerinin yanına.

anlamam karmaşası içinde anlamlı adımlar , yol uzun daha gitmelisin bu ışığı bekleyip karşıya geçmelisin ne kadar da çok ışık var a*ına koyayım bu kadar fazla olmalı mıydı? bu kadar komplike ve karışık olmalı mıydı? sus karşıya geç.

durr geriye dön geri gel kaldırıma, ışığın önüne geç ne kadar da çok ışık var a*na koyayım.

aslında bakarsanız yolun nereye çıkacağı baştan belliydi bu kadar haykırış fazla gereksiz bir romantizm değil miydi? belki de haklısındır arkadaşım ne düşündüğünü dahi düşünemeyen birini yadırgamakta, artık yol bitti sadece birkaç adım basamak.

ihtişamlı uzun sarmal birkaç basamak , eller cepte karşı koyuş kendini kudretli sanana ben de varım ve herşeye rağmen savaşıyorum demek bir adım ve sonsuz bir başlangıç, güle güle arkadaşım.